Verwering van bodemmineralen door biologische en fysische processen in de bodem werden lang onterecht als verwaarloosbaar beschouwd in termen van nutriëntenlevering aan gewassen. Het directe effect van planten op de verwering van mineralen en gesteenten is onvoldoende onderzocht (Gobran et al. 1999), omdat onderzoeken in de rhizosfeer (de zone rond de haarwortels met verhoogde biologische activiteit) technisch moeilijk is. Daarbij komt dat een praktijkbenadering op veldschaal bemoeilijkt wordt door de complexiteit en heterogeniteit van bodemmaterialen.
Echter, zo stellen onderzoekers in Japan, wanneer wordt gekeken op het microscopische niveau waar de interactieve processen plaatsvinden tussen plantenwortel, microbiologie en bodemmineralen, dan blijkt plantgestuurde opname van de nutriënten uit bodemmineralen een belangrijke bron van voedingsstoffen te zijn voor hogere planten (Akter en Akagi 2005, Akter en Akagi 2006, Akter en Akagi 2010) en dus ook voor mens en dier die deze gewassen als voedingsbron gebruiken.
Planten (evenals mensen en dieren) zijn voor de gezondheid en vitaliteit afhankelijk van een complex stelsel van bacteriën, schimmels en mineralen in de bodem. De combinatie, in de juiste balans, beschermt gewassen tegen ziekten en plagen en verbetert de fotosynthese aldus Richard Olree in het boek Minerals for the Genetic Code (2006). In cellen van zowel planten, dieren als mensen zitten chromosomen die nagenoeg alle informatie bevatten die de groei aansturen. De afwezigheid of onbalans in de verhoudingen van kritische mineralen zijn één van de oorzaken van allerlei problemen rond gezondheid van plant mens en dier.
Ook indien met gangbare bemesting voldoende nutriënten beschikbaar zijn halen planten nutriënten uit bodemmineralen, zoals Duits onderzoek laat zien. Dit betekent dat het van belang is om bij het beoordelen van de bodem op bodemvruchtbaarheid óók te kijken naar de vóórraad bodemmineralen. Tot op heden wordt dit onvoldoende gedaan. Met onder andere tot gevolg dat een onbalans van kritische mineralen, zoals hiervoor gesteld, steeds vaker op zal duiken, evenals de resulterende ziekten en gebreken. Dit is niet nodig omdat met het toepassen van het juiste steenmeel de ontbrekende mineralen in de bodem eenvoudig kunnen worden aangevuld.
Bert Carpay en Gino Smeulders