Terug naar de basis

Steenmeel

De opkomst van het nadenken over de inzet van steenmeel binnen het bos- en natuurbeheer is ingegeven door de achteruitgang van ecosystemen als gevolg van verzuring. Deze verzuring leidt via verminderde beschikbaarheid van nutriënten tot een verarming van flora en fauna. En het gaat hard; onderzoek in Nationaal Park De Hoge Veluwe toont aan dat daar de verwering in de afgelopen 74 jaar als gevolg verzurende depositie overeenkomt met een natuurlijke verwering van 8.500 jaar. Door steenmeel toe te voegen aan het systeem worden mineralen toegevoegd die door verwering de hoeveelheden nutriënten op peil brengen. Dat kan een oplossing zijn voor de Nederlandse zandgronden die naast het oninteressante kwarts vaak (nog) maar weinig andere mineralen bevatten.

Als de depositie niet tot een natuurlijk peil wordt gereduceerd is het toevoegen van steenmeel aan de bodem een lapmiddel. Er zijn twijfels over de toepassing van steenmeel zolang we de effecten nog niet goed kennen. Anderzijds is het de vraag of nalaten van het toepassen van steenmeel verantwoord is als dat een oplossing is voor het voorkomen van een verdere beschadiging van de bodem en het bosecosysteem. De aanwezigen van de Studiekringbijeenkomst zijn er voor het overgrote deel niet uit. Ze zijn niet voor of tegen, maar kijken voorlopig de kat uit de boom. Geluk- kig wordt er volop onderzoek uitgevoerd:

• Het vaststellen van effecten van steenmeel in proefvelden in droge heide
• Praktijkproef met monitoring in hectareblok- ken in verschillende habitattypen
• Het vaststellen van effecten van steenmeel in zure eikenbossen
• De rol van bodemfauna en –schimmels in de beschikbaarheid van nutriënten voor bomen

http://www.steenmeel.info.netnog.nl/wp-content/uploads/2017/10/edepotlink_t58060d69_001-2.pdf